21 Şubat 2008 Perşembe

3 ay (-2) :)

15 şubat itibariyle 3 aylık oldu meleklerim. Geçen hafta perşembe doktor kontrolümüze gittik, verem aşılarını oldular. Kilolarını boylarını ölçüldüler. Bir aylık bebek büyüklüğündeler, gayet iyiler maşallah... Kızların kusma problemi için AR mama kullanmaya başladık iyi geldi. Gaz problemimizi daha birkaç ay çekeceğiz, biz alıştık da bebişler gözlerinden yaşlar aka aka ağlıyorlar bu gaz sancısından...

Bebeklerdeki viral enfeksiyondan sonunda abla da çıkardı. Ama onunki çok hafif geçti. Cuma günü onu da 3 yaşını doldurduğu için kontrole götürdüm hem de enfeksiyon için ilaç aldım. Döküntüler çok kaşıntı yaparsa diye ama yapmadı...

15 Şubat Cuma benim için kara gün oldu tabi, dört çocuk annesi ne işin var senin gezmekte otur evinde... Kızımla kaçamak yapayım nasıl olsa evde bebeklere bakan var diye doktordan sonra bastım Tepe Nautilusa gittim. Biraz gezip yemek yeyip dönecektik... Bu arada mağazalara da bakacaktık. Neyse LCW'de çocuk giysilerine bakarken kızım elbise beğendi ben de ona deniyordum olacak mı diye, adamın biri de kıyafetlere bakar gibi yapıp etrafımızda dolanıyordu. Olan oldu, ben kızımla uğraşırken gafletimden faydalanan adam çantamın içinden cüzdanımı çalmış. Her zaman boyundan çanta takarım bu sefer üstten fermuarlı omuza takılan çantalardan almıştım yanıma. Bir müddet sonra bir baktım çantamın fermuarı yarım açık içinde cüzdan yok. Hemen mağaza yetkililerine haber verdim, kredi kartlarımı kapattırdım. Aslında bir 5 dakika sonra farkettim ama iş işten geçti işte... Ehliyetim, kimliğim, tüm çocukların nüfus cüzdanları cüzdanımdaydı malesef. Sağlık sigortası kartları vs... Biraz da param vardı. Binanın kamera kayıtlarından baktık ama görünmüyor, mağaza kamera kayıtlarından bakılsa görünecekti kim olduğu adamın yüzünü görmüştüm ama kayıtları şirketten istemeleri gerekiyormuş. Aslında işkillenmiştim de ama çantamın içinden alacağı aklıma gelmemişti. Polise gittim, şikayetci olsam da bir şey değişmezmiş, ispat edemezsem bir de adam bana karşı dava bile açabilirmiş. Bir de savcı bir kaç kere çağırırmış git gel yaparmışım falan filan. Kayıp tutanağı tutturdum sadece. Yine de içim hiç rahat etmiyor, ehliyetim ve cüzdanım oluca adıma şirket bile kurabilirler, her türlü dolandırıcılığı yapabilirler. İnşallah benim başıma böyle şeyler gelmez. Allah tüm hırsızları bildiği gibi yapsın.

Kimlikleri tekrar çıkarttım salı günü, dün de ehliyet için başvurdum, bugün gidip almam lazım Bostancı'dan almıştım yine oraya başvurdum ama canım hiç gitmek istemiyor artık yarın falan giderim, hergün hergün dışarı çıkmak da yoruyor, bebişleri evde bırakıp gidiyorum. Kızkardeşim yine bizde olmasa gidemem de...

13 Şubat 2008 Çarşamba

Gülüyorlar

Bebişlerim artık bize gülümsemeye başladı... :) 10 şubatta düzeltilmiş tarihe göre bir aylık oldular ve artk bizlere gülümsemeye başladılar. Onlarla sadece ben ilgilenmediğim için benden başkasına da gülüyorlar napiim idare etcez artık. ;)

15 Şubatta 3 aylık olacaklar. Hasta etmeden büyütmeye çalışıyoruz. Oğlumun çıkardığı döküntülerden sırayla hepsi çıkardı. Su çiçeğine birebir benzeyen ama suçiçeği olmayan doktorun tanımlayamadığı viral bir döküntü. Allahtan ateş yapmadı çocuklarda. Ama bir iki tane çok büyük olanın izi kaldı.

Yatılı yardımcının üçüncüsünü deniyoruz. İlk gelen Özbek kız üçüz çok zor dedi, çok fazla zam istedi, gitti. İkinci gelen Türkmeni biz beğenmedik bir hafta deneme süresinden sonra gönderdik. Şimdi yine Özbek bir bayan geldi. Dil bilmiyor ama öğrenmeye çalışıyor, bakalım bu nasıl olacak... Gündüzlü gelen idare eder ama bir aydan sonra onu da anladık. Belfıtığım var öyle eğil doğrul yapamam viledayla silerim falan yapmaya başladı, temizlik memizlik işlerini doğru dürüst yapmıyor. Baştan söyleseydi hiç işe almazdım. Yardımcı durumları böyle...

Gece gündüz ağlıyor bebişler, ne çok gaz var inanılmaz. Sıcak havlu koyuyoruz sürekli karınlarına, ilaçlar milaçlar fayda etmiyor. Huzur içinde uyuyamıyorlar, ıkın sıkın pırt, ıkın sıkın pırt.. Arada viyaaaak...

Hepsini şap şap öpüyorum, yiyorum, anneleri değilmiyim her şeyi yaparım :))