10 Mayıs 2008 Cumartesi

4 Çocuk Annesi Olmak...

Acayip güzel bir duygu. Uykum kaçtı, uyuyan meleklerime baktım. O kadar güzeller ki. :) Çok şükür rabbime bize bu emanetleri gönderdiği için.

Derler ya kız çocukları babaya düşkün olur. Varsın olsunlar, eninde sonunda yine anneci olacaklar. :) İlk bebişime hamile kaldığımda, daha doğurmadan annemin kıymetini bin kez daha anlamıştım, ne kadar güzel ve ne kadar da zormuş anne olmak. Ama zorlukların hepsi unutuluyor ve sadece güzellikler kalıyor.

Bebişlerimden haberlere gelince; diş çıkardıııık :) Hepsi değil sadece kara kuzum alttan bir tane diş çıkardı. Ayın 7 sinde gördük. Bugün itibariyle düzeltilmiş 4 aylık hanımefendi erkenci davrandı. Zaten ablasının kopyası, bu açıdan da benzeyecek herhalde. Ablası da 5 aylık çıkarmıştı. Bir kaç gündür huzursuzluğu vardı, fazlaca ağlıyordu ama diş aklıma gelmemişti. Diğerleri de erken çıkarmasa bari. ;)

Oğluşumla da fizik tedaviye devam ediyoruz. Çok çabuk sinirlenip ağladığı için evde istediğimiz kadar yaptıramıyoruz. İnşallah şu ağlamaları kesilir de tedaviye daha iyi yanıt verir. Çünkü ağladıkça daha çok kasıyor kendini.

Minik kuşum hani en zayıf olan kuzum var ya şu anda diğerlerinden daha kilolu görünüyor. :) Pufidik maşallah... Ayın ortasında 6 aylık olacaklar ve aşıları var. Prevenarın 2. dozunu ve 5 li karma aşılarını olacaklar. O zaman tekrar tartılırlar ama iki kızın kilosu aynı çıksa da o daha tombik duruyor. Kollar bacaklar daha boğum boğum. Boyu yarım santim diğerinden kısaydı. Merak ediyorum son durumu.

Premature bebeklerin aşıları doğum tarihlerine göre yapılıyor ama gelişimlerine doğmaları gereken tarihe göre bakılıyor. Bizimkiler ayın 10 unda düzeltilmiş 4 aylık 15 inde ise 6 aylık bebek oluyorlar... Kızlarım ellerini uzatıp oyuncakları tutuyor, ses çıkarıyor, gülüyor. Bizleri takip ediyorlar. Tam dönüyorlar artık. Yüzüstü döndükten sonra geri dönemiyorlar henüz. :) Kınalı kuzu bas bas bağırıyor sonra... Kara kuzum dönmeye daha önce başladı, kınalı kuzum da ellerini uzatmaya daha önce başladı. Gelişimleri farklı ama birbirlerini yakalıyorlar maşallah... Eller hep ağızda, hele biri başparmağı yakalıyor sürekli çekiyorum, pişt olmaaaz diye :) Kurtaramayacağız galiba parmağı...

Oğluşum da gıdısından öpülmeye bayılıyor, ağzını aça aça gülüyor çok tatlı oluyor. Çok oynatıp gıdıklarsan sesli sesli gülüyor. Gülerek ve biraz ses çıkartarak tepki veriyor. Çıngıldak zürafayı çok seviyor ve ortasına bastırınca çıkan sese çok gülüyor. Göz takibi var ama süresi kısa, uzatmaya çalışıyoruz. Henüz dönemiyor ve ellerini ağzına götüremiyor, kollar çok kasılıyor, ona sinirleniyor.

Ablamız da geçen pazar geldi ve geri gidicem diye ağladı, geri gitti. Ama biraz bozuk çaldık bu hafta telefonda geri gittiği için. Gelmek istiyor artık. Babası ağlayarak istediğini yaptırdığı ve bizde kalmadığı için çok bozuldu. Bu akşam gidip alacak. Telefonda annecim nasılsın diyor, üzgünüm kızım sana sarılıp doya doya sevemeden geri gittin diyorum. Gülüyor, evet geri döndüm diyor. Biraz bizde kal, sıkılınca havalar iyice ısınınca yine gidersin diyorum. Bazen hiç gitmicem diyor, bazen de onlara 5 gün sonra yine gelicem diyor. :)

Anneler gününüz kutlu olsun. Nice yıllar yavrularınız etrafınızda cıvıldasın... :)