Bizden haberler

Bebeklerim günlerini tamamladılar 10 ocakta, artık sıfır bebekler... Daha doğrusu bugüne göre bir haftalık bebekler... :)
İkisi üç buçuk kilo civarında biri üç kilo 100 gram kadardı en son. Geçen cumartesi aşıları ve kontrolleri vardı. Evdeler, tekrar hasta olmasınlar diye uğraşıyoruz. Her hapşırmaları bizi korkutuyor açıkcası.

Oğlumun kranial ultrasonunda beyninde kistik alanlar çıktı. Ama nörolojik muayenede bi sorun yoktu. Bakalım üç ay sonraki nörolojik kontrolde daha iyi belli olacak bebeklerimde bir sorun olup olmadığı...

İki tane yardımcı ayarladım, gazeteye ilan vererek buldum. Baştan ilan verseymişim hiç sıkıntı çekmeyecekmişim. Biri gündüzlü hem bebeklere hem de yemek ve ev işlerine yardım ediyor. Diğeri Özbek bir kız yatılı, bebeklere bakım için sadece. İkisi de başlayalı bir hafta oldu, bakalım gündüzlü hanımdan memnunum da kız zamanla belli olacak... Annem yanımdaydı ama yardımcı ayarlayınca babam artık geri istiyor, bu haftasonu gelip alacaklar.

Düştüm, omzumu incittim. Hala kolumu rahat haraket ettiremiyorum. Röntgende bir şey çıkmadı ama ciddi zedelendi. Doktor geçmezse MR isteyecekti. MR çektirmeye gitmek de çok zor geliyor şimdi.

Evdeki bilgisayarım bozuldu, tamire gitmesi lazım, şu anda bir fırsat eşiminkinden girdim yoksa bu ara nete giremiyorum.

Bebişlerim çok gazlı, akşamları kolik ağlamaları, üç kişi yetemiyoruz bebeklere... Varsa çözümü söyleyin arkadaşlar. Mamalarına Zinco damlatıyoruz, Nurse Harveys gibi bir ilaç bitki yağlarından oluşan... Gazlarını çıkarıyorlar ama gazları çıkana kadar bizim de canımızı çıkarıyorlar... :)

Herşeye rağmen çok tatlılar MaşaAllah... Sevip bu hallerinin keyfini de çıkarmayı ihmal etmiyoruz. :) Darısı tüm isteyenlerin başına...

Ablamıza gelince durumlar vahim elimizden geldiğince çok ilgileniyoruz ama çok hırçınlaştı, herşeyi bağırarak istiyor. Son günlerde de çişini altına yapıyor arada. Kızmıyorum gayet sakin yaklaşıyorum. Sonunda bir pedagoga gitmek zorunda kalacağız galiba... Kardeşlerini seviyor, onlara karşı bir şeyi yok ama onun için çok zor bir durum sonuçta. Akşamları babası onunla çok güzel ilgileniyor, biz diğerleri için seferberlikteyken...

İşte durumlar böyle, bunları yazana kadar bile ıkırdanıyorlardı artık olay koptu ağlamaya başlıyorlar... :)

Kabus gecesi

Bayramın birici günü akşam saat 10, kara kuzumu beslemiş, gazını çıkarmış yerine yatırmışım. Oğlumun altını değiştiriyorum, bir ses geldi kara kuzumdan dönüp baktım, yanına gittim. Ağzından burnundan süt gelmiş. Morarmış, hemen sırtına vurdum, kucakladım. Mosmor, hiç tepki yok, canlılık belirtisi yok, Allahım B.... öldü dedim içimden. Mosmor ölmüş bebek tutuyordum elimde.

Hemen hemşire ziline bastım, sonra kapıya doğru gittim. Tam ben kapıya giderken hemşire geldi, baktı, koştu yardım çağırmaya... Diğer hemşire de geldi. Benim yavrumda tepki yok, nefes almıyor. Sonra yoğun bakımdan bebek hemşiresi koştu geldi. Hemen müdahele etti, bir şeyler istedi. Herkeste bir koşturmaca. Ben o anda onlara bırakmışım bebeğimi seyrediyorum. Ama bir yaandan da ben de bir şeyler yapabilir miyim diye bakınıyorum. Ciğerleri aspire olmuş, süt nefes borusuna ve ciğerlerine gitmiş, hemen ağzından bir şey soktu, sütü biraz boşalttırdı, nefes almaya başladı, sonr bir cihazla ciğerlerine giden sütü boşalttılar. Tabi ben herşeyi net hatırlayamıyorum. Bir yandan da kardeşi ciyak ciyak ağlıyor, onu aldım kucağıma. Hemen ciğerlerinin filmi çekildi, nöbetçi doktor geldi ama o gelene kadar hayata geri döndü bebeğim. Allah bize bağışladı.
Bu arada doktoru aradım, sonra bebek kendine gelince eşimi aradım çağırdım. O evde abla ile ilgileniyordu çünkü.

Yoğun bakımda yer ayarlayana kadar odada yine sepetine koydular. Başına oksijen çadırı koyup, ayağına nabzını ve oksijen saturasyonunu ölçen cihaz bağladılar. Bunlar olana kadar eşim gelmişti. Yalnız, nabzı ve saturasyonu düşüyordu, apnesi vardı. Hemşireler ve eşim sürekli sırtına vuruyorlardı. Yoğun bakımda yer ayarlanınca hemen alıp götürdüler.
O kadar korktum o kadar korktum ki, bunu cümlelerle anlatamam. O gidince iptal olan sinilerim boşaldı. Eşime sarılıp uzun müddet ağladım. Sonraki bir iki gün de gözümün önüne o an geldikçe ağlayıp durdum.

Pazartesi sabahına kadar yoğun bakımda kaldı, ama çok şükür ki çabuk toparladı. Sonra odama verdiler. Besleniyordu da rahat. Ben de kendime geldim onu iyi görünce.
Kalbi de durdu sanmıştım, ama doktor kalbinin durmadığını söyledi. Solunumu durmuş ama o da tam durmamış dedi doktor, yoksa solunum cihazına bağlanırdı, bağlamadık dedi. Eğer biraz daha bir iki dakika daha geç fark etseydim ölmüştü bebeğim. O, o gece gitti geldi. Benim de ömrümden ömür gitti.

24 aralıkta evdeki kızda geldi hastaneye aynı bronşit belirtileriyle, onu başka odaya aldık annemle beraber. Ertesi gün oğlum taburcu oldu, kınalı kızım yani minik kuşum benim odama geçti. İki kızla kaldım. 31'inde kara kuzum taburcu oldu, ben de onunla çıktım. Kalan bebeğimin yanına annemi koydum. Şimdi ben evde ikizlere bakıyorum annem de hastanede üçüncüye. Bu cuma o da çıkacak inşallah.

Bu çocukları bir daha hasta edeceğiz diye çok korkuyoruz. Hastanelerde bölük pörçük kalmak o kadar zor ki. Evdeki abla da krizlerde zaten...

Evdeki yardımcıyı işe başladığından beri öksürdüğü için gönderdim. Evde hasta insan istemiyorum. Şimdi yine yardımcı arıyorum sadece bebeklere bakacak.

Çok güzeller maşallah, ama çok zor gerçekten. Dün ikisi de ciyak ciyak gece yarılarına kadar ağladı, karı koca mahvolduk. Gazları var, kabız oluyorlar vs vs...

Yorgunum, ama ayaktayım. Geçecek bu günler inşallah. Daha bebeklerimin anne karnındaki 40 haftaları dolmadı. 10 ocakta dolacak. Ancak o zaman daha normal bebek büyüklüğüne gelecekler. Şimdi kilo almaya çalışıyorlar.

Not: Bebeklerimizin Akikalarını yani Şükür Kurbanlarını kestirmiştik. Herkes bilmiyor olabilir:
Akika, çocuk nimetine karşılık, Allahü teâlâya şükretmek için hayvan kesmektir. Akika hayvanı, kurbanlık hayvan gibi olmalıdır.
Akika, çocukları belalardan, hastalıklardan korur. Kıyamette, anaya, babaya, ayrı bir şefaat ederler. Erkek çocuk için iki, kız çocuk için bir akika hayvanı kesilir. Kesilen akikadan kendisi ve zengin fakir herkes yiyebilir, pişmiş veya çiğ olarak zengin fakir herkese verebilir.
Kaynak: http://www.dinimizislam.com/detay.asp?Aid=1189 (netten aradım, kaynak site hakkında fazla bir bilgim yok)