19hafta1gün

Bugün bebeklerim 19 hafta 1 günlükler. Bir haftadır artık hareketlerini çok rahat hissediyorum. Çok komik oluyor, bir çok yerden pıt pıt hareket geliyor. :)

Bu hafta ilk kez bebeklerime ciciler aldım. Ben genelde kızım için markaların sezon sonu indirimlerinde seneye giyeceği, ihtiyaç duyacağı şeyleri alıyorum. Sonra bir daha sezon kazığında çok fazla alışveriş yapmama gerek kalmıyor. ;) Yine aynısını yaptım, kızıma önümüzdeki bahar ve yazın giyeceği şeyleri aldım. Bebeklerin de normal doğmaları gereken tarihten büyüklüklerini hesaplayıp onlara da bir çift yazlık dışarı giysisi aldım. Normalde 40 hafta 10 Ocak, dolayısıyla önümüzdeki haziranda bebeklerin 6 aylık büyüklüğünde olması gerekiyor, yani inşallah... :)

Esas ilk gerekecek bebek giysilerini, ayaklı alt pijamalar, bodyler, pikeler, yedek nevresim vs. vs. karşıdan, eminönünden almayı planlıyoruz. Kızım doğmadan önce de oraya gitmiş ve tüm ihtiyaçlarını bir yerden hiç yorulmadan almıştık. Sultanhamam da bebek çeyiz sarayı diye bir yer var. Bebek arabası, anakucağı gibi şeyler dışındaki tüm ihtiyaçlarını oradan temin etmiştik ve ben gezmek zorunda kalmadığım için yorulmamıştım. Ayrıca ürünler de kaliteli, pijamalar, bodyler dandik değil, zararlı madde içermiyor..

Açıkcası bebekler o kadar çabuk büyüyorlar ki herşeyi çok kısa süreli giyiyorlar. Alışveriş merkezlerindeki ismini yazmayacağım bebek mağazalarına bakıyorum, bir bebek atletini bile fahiş fiyata satıyorlar. Ne gerek var, bence israftan başka bir şey değil. Kimse bana kızmasın bu benim şahsi düşüncem. Bebeklerin sadece sokak kıyafetlerini alırken tercihim markalı yerler, onlar da indirimdeyken.

Diğer ürünlerde de en pahalı ile en ucuz arasındakini tercih ediyorum genelde. Mesela kızıma bebek arabası almıştım, inanın hiç binmedi denecek kadar az bindi. İyi ki MacLaren yerine Graco almışım. Sonra baston puset aldım, onu daha iyi kullandık. O da Chicco Caddy. Onu kullanmayı da 2 yaşından sonra bıraktı, yürüyor. Uzun müddet yürüyor. Görüyorum onun kadar çocuklar biniyor ama bizimki yürümeyi tercih ediyor.

Cimri olduğumu sanmıyorum, ama tutumluyum sanırım. Her zaman aklıma gelir, tek bir hastalık insanda ne var ne yok herşeyi silip süpürebilir. O yüzden ortayı bulmaya çalışıyorum. Ayrıca ben küçükken, annemin diktiklerini giyer, bayramda alınan ayakkabılarım başımın ucunda yatardım ve mutlu olurdum. Şimdi imkanlarımı kullanıp çocuklarıma herşeyin en iyisini alsam, her istediklerini alsam, herşeyin alınabildiğini sansalar, ilerde tatminsiz, mutsuz olurlar gibi geliyor...

Neyse işte sabah sabah klavyemden bunlar döküldü, hoşcakalın, sevgiler...